Болғанда ақыл – дария, көңіл – көлмек,
Тата алмай көл дариядан жүрміз шөлдеп.
Ей, тобылғ(ы)-ай,
Әкел бері қолыңд(ы)-ай!
Астына қара жердің бір түскен соң,
Бекініп оңай емес шығып келмек.
Бүгінде жүк артамын қасқа жорға,
Жақсы екен ақ білегің жастанарға.
Ей, тобылғ(ы)-ай,
Әкел бері қолыңд(ы)-ай!
Астына қара жердің бір түскен соң,
Бекініп оңай емес шығып келмек.
Өлеңді айтушы едім бір кісідей,
Қартайып айта алмадым дүр кісідей.
Ей, тобылғ(ы)-ай,
Әкел бері қолыңд(ы)-ай!
Астына қара жердің бір түскен соң,
Бекініп оңай емес шығып келмек.
Жас күнің қандай жақсы келмейтұғын,
Құнанның қара жорға жүрісіндей.
Ей, тобылғ(ы)-ай,
Әкел бері қолыңд(ы)-ай!
Астына қара жердің бір түскен соң,
Бекініп оңай емес шығып келмек.
Сөзі: Халық әні
Әні:
Орындаушы:
