Басың биік, Майтөбе, тақиядай-ай,
Шалғыныңды қыз-жігіт жапырады-ай.
Майтөбе – біздің жайлау-ай,
Өмірдің бар ма байлауы-ай.
Оралыңның барында ойна да күл-ай,
Өтіп дәурен барады қапияда-ай.
Майтөбе – біздің жайлау-ай,
Өмірдің жоқ қой байлауы-ай.
Біздің ауыл Майтөбе төрінде отыр,
Өзің көрген баяғы жерінде отыр.
Майтөбе – біздің жайлау-ай,
Өмірдің бар ма байлауы-ай.
Аулың алыс кеткенде, қимас қалқа,
Жұма сайын жорғамен көрін де тұр.
Майтөбе – біздің жайлау-ай,
Өмірдің жоқ қой байлауы-ай.
Бұл өмірдің қызығы жайлаудағы,
Ал көңілім жастықпен қайда аумады?
Майтөбе – біздің жайлау-ай,
Өмірдің бар ма байлауы-ай.
Сен түскенде есіме, беу, қарағым,
Мұңаямын ботадай байлаудағы.
Майтөбе – біздің жайлау-ай,
Өмірдің жоқ қой байлауы-ай.
Сөзі: Халық әні
Әні:
Орындаушы:
