Тәкаппар неге керек пасық кісі,
Ойнайды көзін қысып ғашық кісі.
Білдірген көңіл сырын ишаралап,
О дағы ғашықтықтың басыртқысы.
Тәкаппар неге керек менмен кісі,
Өлеңді неге айтпайды білген кісі.
Алыстан сұлу көркің көз тартқандай,
Қасыңнан неге кетсін келген кісі.
Сөзі: Мұқит (Мұхамбеткерей) Мералыұлы (1841-1918)
Әні:
Орындаушы:
