Бар ма маған ғашық адам бір жерде
Мен туралы ойлана ма түндерінде
Өкіне ме өзін-өзі кінәлап
Маған қайта жолықпасын білгенде
Бар ма сол жан мен білмеймін жоқ па әлде
Жолығуға асығама көктемде
Тілдесуге қайран ару қорқа ма
Төмен қарап мен қасынан өткенде
Бар ма сол жан мен білмеймін жоқ па әлде
Жолығуға асығама көктемде
Тілдесуге қайран ару қорқа ма
Төмен қарап мен қасынан өткенде
Жаздың күні барқыт еді әдемі
Ғашық еді бүкіл аспан әлемі
Ай сәулесі түсіп тұрды жүзіңе
Қабағыңда сәл көлеңке бар еді
Бар ма сол жан мен білмеймін жоқ па әлде
Жолығуға асығама көктемде
Тілдесуге қайран ару қорқа ма
Төмен қарап мен қасынан өткенде
Бар ма сол жан мен білмеймін жоқ па әлде
Жолығуға асығама көктемде
Тілдесуге қайран ару қорқа ма
Төмен қарап мен қасынан өткенде
Түн ақ сүтке малып алып қанатын
Анда-санда жұлдыз ғана ағатын
Ай сәулесі арасынан теректің
Екеумізді оңай тауып алатын
Бар ма сол жан мен білмеймін жоқ па әлде
Жолығуға асығама көктемде
Тілдесуге қайран ару қорқа ма
Төмен қарап мен қасынан өткенде
Бар ма сол жан мен білмеймін жоқ па әлде
Жолығуға асығама көктемде
Тілдесуге қайран ару қорқа ма
Төмен қарап мен қасынан өткенде
Бар ма сол жан мен білмеймін жоқ па әлде
Жолығуға асығама көктемде
Тілдесуге қайран ару қорқа ма
Төмен қарап мен қасынан өткенде
Бар ма сол жан мен білмеймін жоқ па әлде
Жолығуға асығама көктемде
Тілдесуге қайран ару қорқа ма
Төмен қарап мен қасынан өткенде.
Сөзі: Т.Молағалиев
Әні: Ж.Сейілов
Орындаушы:
