Табайын деп түнді іздеп күн келеді,
Күн соңынан ентігіп түн келеді.
Бірін-бірі осылай қуысумен,
Дөңгелейді уақыттың дөңгелегі.
Біз үшін де сан жылдар дөңгеледі,
Әр жыл алға өз жүгін өңгереді.
Шыр-көбелек осылай айналдырып,
Зыр жүгіртіп келесің сен де мені.
Кезім бе екен уақыттан сыр ұқпайтын,
Жүрегімде жүре ме тұнып қайғым.
Күн мен түндей өте ме тағдырымыз,
Бұл дүниеде ешқашан жолықпайтын.
Сөзі: Төлеген Мұқаев
Әні: Жұматай Тезекбаев
Орындаушы:
