Қоянды шалмай алар қара қаншық,
Сұңқарға жем тілеген болар талшық.
Есіме, беу, қарағым, сен түскенде,
Сыртым сау, болып жүрмін баурым балшық.
Жүгірген құмнан құмға құмай тазы,
Жігіттің малдың азы мұңайтады.
Жігіттер, малым аз деп мұңаймаңыз,
Бір күні өлім келіп шұнайтады.
Сөзі: Халық әні
Әні:
Орындаушы:
