Ақ дидарың көргенде тұра алмаймын,
Сенсіз жерде еш дәурен құра алмаймын.
Сен есіме түскенде, беу қарғашым,
Кемесіндей дарияның бұраңдаймын.
Жылқым жатыр Ақкөлдің шаңдағында,
Кімдер сері болмайды бойдағында.
Қыз кеткен соң ауылдан қызық кетер,
Келіп-кетіп жүргейсің ойнағыңа.
Сөзі: Сегіз сері (Мұхамедханафия) Баһрамұлы (1818-1854)
Әні:
Орындаушы:
