Арғынмын, атым Әсет арындаған,
Арындап ән сала ма дарымаған?
Аспанның аясында ән шалқытқан,
Бұлбұлмын даусым көкте
дамылдаған.
Көмекей көк қабысын әнмен ашсам,
Төгіліп меруерт-маржан сауылдаған.
Жорғамын, жортарманмын жұрттан
озған,
Майдамын майда желіс
мамырлаған.
Сарайым — сабам құям пісіп-пісіп,
Қойдырман ән қымызын ой кернетіп.
Сөз — жаңбыр, даусым — дауыл,
әнім — ескек,
Ойнақтап басылатын аз желдетіп.
Сөзі: Әсет Найманбайұлы (1867-1922)
Әні: Әсет
Орындаушы:
Видеоға сілтеме:https://www.youtube.com/watch?v=bYvDgC72u9w
