Не мұңдық дүниеде, әйел мұңдық,
Анадан болып мұңдық неге тудық, әлди-ай.
Әлди, бөпем, қоя ғой,
Жылама, бөпем, әлди-ай!
Маңында жан ашырлық адамың жоқ,
Жат жерде жалғыз жүрген неткен сұмдық, әлди-ай.
Әлди, бөпем, қоя ғой,
Жылама, бөпем, әлди-ай!
Алтында қола тұтқа бола ма екен,
Көңілім жаман жарға тола ма екен, әлди-ай.
Әлди, бөпем, қоя ғой,
Жылама, бөпем, әлди-ай!
Тұйғын деп ұстағаным қарға шықты,
Қарғаға пенде ғашық бола ма екен, әлди-ай.
Әлди, бөпем, қоя ғой,
Жылама, бөпем, әлди-ай!
Сөзі: Халық әні
Әні:
Орындаушы:
