Торы тосам, шырағым, торы тосам,
Тосаң болсаң, бол тосаң, болма босаң, әккілік-ай.
Ат арылтып алыстан іздеп жүрмін,
Жүгіріп шық алдымнан адам болсаң, әккілік-ай.
Ашу – дұшпан, ақыл – дос,
Ақылың(а)-ай ақыл қос.
Өлең емес мен өзі өрнек едім,
Мәшиненің ішінде шөлмегі едім, әккілік-ай.
Ағып жатқан дария болмасам да,
Тоқтап жатқан өзінше көлмек едім, әккілік-ай.
Ашу – дұшпан, ақыл – дос,
Ақылың(а)-ай ақыл қос.
Кештен ұршық иірдім қорғасыннан,
Бұл өлеңді айтыппын он жасымнан, әккілік-ай.
Құдай білер қадірге жетіп жүрген,
Саған бола қалмаймын жолдасымнан, әккілік-ай.
Ашу – дұшпан, ақыл – дос,
Ақылың(а)-ай ақыл қос.
Сөзі: Халық әні
Әні:
Орындаушы:
