Қар басты Әупілдектің қамыстарын,
Айтады әркім көрген хасірет, зарын.
Түседі қайғылыға қара тұман,
Кім білер соның қашан ашыларын?
О-ой, и-ги-ги-ги и-ги-гай, и-ги-гай,
ги-ги-ги-ги, и-ги-гай гай и-ги-гай а-а-ай.
Қыстайды Әупілдекті қалың қарға,
Жан болып сөз сөйлейді амал бар ма?
Қаз бенен қарға жолдас бола ма екен?
Замандас, бұған табар қайлаң бар ма?
О-ой, и-ги-ги-ги и-ги-гай, и-ги-гай,
ги-ги-ги-ги, и-ги-гай гай и-ги-гай а-а-ай.
Хат жаздым қалам алып, Сыздық аға,
Әр жерде көріп жүрсіз қымбат баға.
Шығарған ұшлу сөзді кім десеңіз,
Баласы Дарабайдың Дәмеш бала.
О-ой, и-ги-ги-ги и-ги-гай, и-ги-гай,
ги-ги-ги-ги, и-ги-гай гай и-ги-гай а-а-ай.
Сөзі: Халық әні
Әні:
Орындаушы:
