Маңырайсың ақ ешкі лағыңа,
ой, дүние-ай,
Емшек беріп өсірген шұнағыңа,
ой, дүние-ай.
Кел, екеуіміз қосылып зарланайық,
ой, дүние-ай,
Жетер ме екен тағдырдың құлағына,
ой, дүние-ай.
Қайырмасы:
Айхай; дүние-ай,
Салдың күйге-ай.
Омырауымнан үзіліп түсті,
Екі-ау түйме-ай, ой, дүние-ай.
Базарым-ай, Назарым-ай,
Сен өлген соң,
Бәсең болды-ау ажарым-ай, ой, дүние-ай.
Көштің көркі кірмейді-ау түйесі-ай жоқ,
Таппай айтқан сөз жаман киесі-ай жоқ.
Базар-Назар екеуі өлгеннен соң,
Домбырамның қилама-ау иесі-ай жоқ.
Қайырмасы:
От басында сарғайып апаң қалды-ау,
Төр басында шошайып атаң қалды-ау.
Құлын-тайдай ойнаған, қарақтарым,
Төр алдында шашылып сақаң қалды-ау.
Сөзі: Кене
Әні: Кене
Орындаушы:
