Көркіңе көз тоймас келбетті,
Үйлерің әшекей өрнекті.
Күнменен таласқан шығыста
Өзіңдей қала жоқ сәулетті.
Жайнаған Алматым – нұр қала,
Көңілді, шуақты жыр қала.
Бауырлас достықтың мекені,
Құлпырған жасампаз гүл қала.
Күміс қар жамылған шың басы,
Алатау тұр асқақ тұлғасы.
Шаттығы шалқыған етегі,
Бұлбұлын сайраған тыңдашы!
Жайнаған Алматым – нұр қала,
Көңілді, шуақты жыр қала.
Бауырлас достықтың мекені,
Құлпырған жасампаз гүл қала.
Аймалап нұрлы күн шапағы,
Шұғыла қалама шашады.
Салтанат жарасқан Алматым,
Қонаққа құшағын ашады.
Жайнаған Алматым – нұр қала,
Көңілді, шуақты жыр қала.
Бауырлас достықтың мекені,
Құлпырған жасампаз гүл қала.
Сөзі: И. Шұғаев
Әні: Сұлтанғали Лұқпанов
Орындаушы:
